Η “με νόημα” ανάρτηση της Γ.Στριμενοπούλου : Γυρίζω στη δουλειά μου και στην οικογένειά μου με ασφάλεια και ευλογία
Η πρώην αναπληρώτρια Δημάρχου Γεωργία Στριμενοπούλου δεν μας έχει συνηθίσει σε παχιά λόγια, σε εκρήξεις, σε προστριβές. Δεν γράφει για να γράψει, δεν μιλάει για να μιλήσει και να μείνει στον κόσμο όπως κάνουν οι συνάδελφοί της. Η Γιωργία όλων δεν το έχει ανάγκη, είναι βαθιά τυπωμένη στην καρδιά και την συνείδηση της κορινθιακής κοινωνίας. Για την προσφορά της. Και εκεί είναι η τελεία για αυτήν. Προσφορά που σύμφωνα με την δική μου εκτίμηση και για λόγους που η ίδια ξέρει δεν της δόθηκε η ευκαιρία από τον Νίκο Σταυρέλη να δώσει στον κόσμο. Προφανώς και η πορεία του Δημάρχου δείχνει πως είχε και έχει άλλα ζητούμενα από την προσφορά στα κοινά. Η Γεωργία Στριμενοπούλου επιστρέφει στην δουλειά της και στο σπίτι της, εκεί που νιώθει ασφάλεια και ευλογία. Ηταν και η Κυριακάτικη ανάρτησή της που συνοδεύτηκε από ενθαρρυντικά σχόλια του κόσμου. Δεν ξεχνιέται όποιος φεύγει από το μαντρί θα πω εγώ και δεν τον τρώνε οι λύκοι. Η Γ.Στριμενοπούλου κατά την κρίση μου δεν έχει ολοκληρώσει το όραμά της με την πολιτική. Κάπου θα ξαναβρεθεί με τον λαό !!!! Σε πείσμα των λίγων παρακμιακών της κορινθιακής κοινωνίας !!
Σ.Μπαλή
Χτες ο Σύλλογος των Εργαζομένων στον ΕΦΚΑ της Κορινθίας έκοψε την πίτα του. Ξαναβρέθηκα ύστερα από πολύ καιρό με όλους τους συναδέλφους μου από τα γραφεία της Κορίνθου και του Κιάτου. Γελάσαμε, χορέψαμε, διασκεδάσαμε. Και καθώς επέστρεφα στο σπίτι μου σκέφτηκα αυτό.
Ένας άνθρωπος είναι τυχερός, αν ξέρει πως κάθε φορά που το χρειάζεται μπορεί να γυρίσει και να κοιτάξει με ασφάλεια πίσω του. Εκεί που μπορεί να έχει μια βάση να τον περιμένει. Τις πιο πολλές φορές η βάση αυτή είναι η οικογένειά του. Αλλά, αν εκτός από τυχερός είναι κι ευλογημένος, μπορεί μια τέτοια βάση να βρει και στην δουλειά του και στους συναδέλφους του.
Από αύριο, 3 Φεβρουαρίου, επιστρέφω στην δουλειά μου και σε αυτό που ξέρω να κάνω καλύτερα από όλα. Να εξυπηρετώ τους πολίτες. Γυρίζω με μεγάλη χαρά, με μεγάλη όρεξη για δουλειά και με μία διάθεση σαν να μην έλειψα ούτε μια μέρα. Σε αυτό το συναίσθημα συνετέλεσαν και όλοι οι συνάδελφοί μου, οι οποίοι όλη την περασμένη χρονιά που βρισκόμουν σε άλλο πόστο ήταν πάντα στο πλευρό μου. Γι αυτούς ήμουν πάντα «η Γεωργία».
Τους ευχαριστώ γιατί ποτέ δεν με έκαναν να νιώσω ότι έπαψα να είμαι αυτό που ήθελα περισσότερο από όλα: Μία από αυτούς, μία από εκείνους τους ανθρώπους που κάθε μέρα δίνουν έναν αγώνα για την εξυπηρέτηση του πολίτη, κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες.
Από αύριο επιστρέφω στην δουλειά μου. Θα τα λέμε από εκεί…