Ήταν μια υπόθεση δολοφονιών που συγκλόνισε την Ελλάδα και που ακόμα πολλοί την θυμούνται: τα δηλητηριασμένα τηγανόψωμα που σκότωσαν τρεις ανθρώπους και έβαλαν σε σοβαρές περιπέτειες υγείας ακόμα τέσσερις.
Πίσω από την δολοφονία βρισκόταν (σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου) η διεστραμμένη σκέψη της 56χρονης Μαρίας Σαμπανιώτη, που είχε σκοπό να παντρέψει τις κόρες της με δυο παλικάρια, τον Κώστα Μουστόπουλο και τον Αντώνη Κληματσά. Οι γαμπροί δεν ενέδωσαν στις πιέσεις της Σαμπανιώτη και τότε «μίλησε» το φυτοφάρμακο!
Τα θύματα της υπόθεσης ήταν: Οι νεκροί: Ειρήνη σύζυγος Νικολάου Κληματσά 46 χρόνων. Αντώνης Κληματσάς του Νικολάου 24 χρόνων γιος της Ειρήνης. Θεόδωρος Μουστοπουλος 60 χρονών συνταξιούχος.
Δηλητηριάστηκαν, αλλά επέζησαν οι: Ελένη Μουστοπούλου 56 χρονών σύζυγος του Θεοδώρου. Κωνσταντίνος Μουστόπουλος 33 χρόνων γιος τους. Σουλτάν Μουρατπάγιεφ 25 χρόνων και Ραχμάν Μουρατπάγιεφ 30 χρόνων αδέρφια από το Καζακστάν.
Θύτης ήταν – σύμφωνα πάντα με το δικαστήριο – η Μαρία σύζυγος Σταύρου Σαμπανιώτη, που είχε γεννηθεί στο χωριό Μελάνθιο της Καστοριάς και κατοικούσε στο Περιστέρι. Ήταν παντρεμένη και μητέρα δύο κοριτσιών ο σύζυγός της ήταν ταξιτζής.
Αλεύρι με παραθείο
Αλλά ας αφήσουμε την πένα του Πάνου Σόμπολου, του βετεράνου αστυνομικού συντάκτη, που έχει καταγράψει στο βιβλίο του «Τα εγκλήματα που συγκλόνισαν την Ελλάδα» (εκδόσεις Πατάκη) και αυτό το ειδεχθές έγκλημα που βύθισε στο πένθος δυο οικογένειες!
«Ήταν Σάββατο, 18 Ιανουαρίου του 1992 και το ρολόι έδειχνε 11:00 το πρωί. Η Μαρία Σαμπανιώτη είχε κανονίσει με τη μία από τις δύο κόρες της να πάνε για ψώνια στην Αθήνα. Είχε ζυμώσει αρκετό ζυμάρι για τηγανόψωμο. Το αλεύρι το έπαιρνε από τον αδερφό της που έσπερνε στάρια στο χωριό τους. Τελευταία φορά είχε παραλάβει ένα τσουβάλι με περίπου 60 κιλά. Από αυτό έβγαλε 3-4 κιλά και ετοίμασε ανάλογη ποσότητα ζύμης για ψωμί και άλλα αρτοσκευάσματα. Η Σαμπανιώτη τοποθέτησε στο ζυμάρι δηλητήριο – ισχυρό εντομοκτόνο παραθείο* – και εκεί κοντά στη 1:00 με 1:30 το μεσημέρι, αφού το μοίρασε σε δύο κομμάτια το έβαλε σε κατάλληλα δοχεία τα οποία παρέδωσε πρώτα στην οικογένεια της Ελένης Μουστοπούλου και στη συνέχεια στην οικογένειά της Ειρήνης Κληματσά.
Η Ελένη Μουστοπούλου, χρησιμοποιώντας μέρος της ζύμης, έφτιαξε 12 τηγανόψωμα. Έφαγαν ένα από αυτά ο σύζυγός της Θεόδωρος ο γιος τους Κωνσταντίνος, αλλά και η ίδια. Έφαγαν επίσης και δύο αδέλφια από το Καζακστάν τα οποία φιλοξενούσε εκείνη την περίοδο στο σπίτι της στο Περιστέρι. Η Ειρήνη Κληματσά, ανυποψίαστη όπως και η Μουστοπούλου, έφτιαξε με τη δηλητηριασμένη ζύμη μικρά κομμάτια ψωμιού. Έφαγαν από αυτά ο γιος της Αντώνης και η ίδια. Αποτέλεσμα ήταν, όσοι έφαγαν το δηλητηριασμένο ψωμί να υποστούν οξύτατη τροφική δηλητηρίαση και γύρω στις 4:30 με 5:30 το απόγευμα της ίδιας μέρας να περιπέσουν σε κωματώδη κατάσταση στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιά στη Νίκαια και στο νοσοκομείο Μεταξά.
Οι γιατροί προσπάθησαν με κάθε τρόπο να σώσουν τους ασθενείς· δεν τα κατάφεραν για όλους. Έξι μέρες μετά τη δηλητηρίαση υπέκυψε ο πρώτος, ο Θόδωρος Μουστόπουλος, περίπου 3,5 μήνες αργότερα στις 6 Μαΐου πέθανε η Ειρήνη Κληματσά και ένα μήνα μετά, στις 7 Ιουνίου, έχασε τη ζωή του και ο γιος της Αντώνης Κληματσάς. Οι υπόλοιποι τέσσερις κινδύνευσαν και αυτοί να πεθάνουν αλλά τελικά γλίτωσαν έπειτα από πολλές περιπέτειες με την υγεία τους».
Το δικό της αλεύρι ήταν καθαρό…
Οι έρευνες της αστυνομίας γρήγορα έφτασαν στα αρτοσκευάσματα, στα οποία όπως διαπιστώθηκε υπήρχε αρκετή ποσότητα από ισχυρό εντομοκτόνο. Ο έλεγχος από το Τοξικολογικό Εργαστήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών σε υπολείμματα της ζύμης, στο ψημένο ψωμί και τα τηγανόψωμα, έδειξε ότι περιείχαν παραθείο! Το αλεύρι στο σπίτι της Σαμπανιώτου, με το οποίο είχε φτιάξει ψωμί για τη δική της οικογένεια, ήταν καθαρό.
Η Σαμπανιώτη υποστήριξε ότι δεν είχε ιδέα για το πως βρέθηκε μέσα στη ζύμη της το δηλητήριο: «Δεν είμαι νέα νοικοκυρά. Δεν μπορώ να μπερδέψω το αλάτι με το δηλητήριο. Πήγα να κάνω ένα καλό και πως μπλέχτηκα έτσι!» έλεγε.
Γρήγορα εντοπίστηκε ότι η Σαμπανιώτη είχε κίνητρο: Ήθελε να παντρέψει τις κόρες της με τον Κώστα Μουστόπουλο και τον Αντώνη Κληματσά, όμως εκείνοι αρνήθηκαν και αποφάσισε να τους τιμωρήσει!
Η Σαμπανιώτη αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας ότι κάποιος άλλος έριξε το δηλητήριο στη ζύμη: «Η κόρη μου, ζήτησε να πάμε στα μαγαζιά. Για να μη χαλάσει το ζυμάρι το πήγα στην οικογενειακή μας φίλη Ελένη Μουστοπούλου και το υπόλοιπο το πήγα στην Ειρήνη Κληματσά, για να φτιάξει κι εκείνη ψωμί», ισχυρίστηκε, ενώ άφηνε αιχμές για μια γειτόνισσά της – η οποία όμως βρισκόταν εκτός Αθήνας, αλλά προσπάθησε να ρίξει ευθύνες και στην κόρη της, Ελισάβετ. Οι Αρχές δεν πείστηκαν, την συνέλαβαν και την παρέπεμψαν στη Δικαιοσύνη.
Δημοσιογράφοι επισκέφθηκαν ένα από τα θύματα, την Ελένη Μουστοπούλου, στην παθολογική κλινική του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Πειραιά. Η 57χρονη γυναίκα είπε ότι η Μαρία Σαμπανιώτη πήγαινε σχεδόν κάθε μέρα στο σπίτι της κι από την αρχή της είχε πει πως ήθελε τον γιο της τον Κώστα, για γαμπρό. Εκείνη της είχε απαντήσει ότι ήταν πολύ νωρίς για γάμους.
«Εκείνη την ημέρα, λοιπόν, είχε έρθει για να μ’ ευχαριστήσει, είπε, κι έφερε τη ζύμη για να φτιάξω τηγανόψωμα για τα παιδιά. Ο γιος μου είχε καλεσμένους δύο φίλους του από τη Ρωσία, τους Σουλτάν και Γιάννη. Κατά τις 4 αρχίσαμε να τρώμε και κατά τις 5 πέσαμε όλοι κάτω σαν κοτόπουλα» (Ελεύθερος Τύπος, 25 Ιανουαρίου 1992).
«Να με κάψει ο Θεός»…
Η δίκη της 56χρονης γυναίκας άρχισε τον Απρίλιο του 1993 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας. «Ο Θεός είναι από πάνω κι αν λέω ψέματα να με κάψει. Λυπάμαι για τις τρεις ψυχούλες που έφυγαν. Δεν τους έκανα κακό. Και με τις δύο οικογένειες είχα πάρα πολύ καλές σχέσεις. Τη ζύμη την είχα φτιάξει από το πρωί για να ψήσω ψωμί για την οικογένειά μου. Η κόρη μου μού ζήτησε να βγούμε για ψώνια. Για να μη χαλάσει το ζυμάρι σκέφτηκα να το δώσω στην Ειρήνη Κληματσά και την Ελένη Μουστοπούλου. Στο σπίτι είχε έρθει από νωρίς η γειτόνισσά μου Αγάπη Κοασίδου. Όταν φύγαμε, κλείδωσα την πόρτα. Γύρισα και την βρήκα στο σπίτι. Είχε μπει από την πίσω πόρτα της κουζίνας. Κρατούσε και μία νάιλον τσάντα. Μια φορά είχα πιει καφέ στο σπίτι της και έπαθα δηλητηρίαση. Μπορεί, όμως, να ήθελε να μας δηλητηριάσει και ο αρραβωνιαστικός της κόρης μου. Δεν τον ήθελα, ούτε κι αυτός με συμπαθούσε…» υποστήριξε στην απολογία της η Σαμπανιώτη.
Ο εισαγγελέας της έδρας Σταύρος Μαντακιοζίδης ήταν καταπέλτης στην αγόρευσή του. Την Σαμπανιώτη αποκάλεσε «νέα Φραγκογιαννού» (η Φόνισσα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη) και είχε τονίσει: «Μέσα στην ψυχή της έκρυβε μεγάλο μίσος. Προσπάθησε να εξολοθρεύσει – και το έκανε – δύο οικογένειες. Φαινομενικά μοιάζει αθώα. Αν αφεθεί ελεύθερη, όμως, θα αποτελέσει μεγαλύτερο κίνδυνο και από τον Ρωχάμη»!
Η ακροαματική διαδικασία ολοκληρώθηκε στις 3 Μαΐου 1993 και το δικαστήριο έκρινε ένοχη την κατηγορούμενη, καταδικάζοντάς την σε τρεις φορές ισόβια και επιπλέον 25 χρόνια κάθειρξη. Η Σαμπανιώτη δεν σταμάτησε να «φωνάζει» την αθωότητά της και να ζητά να υποβληθεί σε «ορό της αλήθειας».
Το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο έκρινε ένοχη όπως και πρωτόδικα τη Σαμπανιώτη, χωρίς κανένα ελαφρυντικό και χωρίς να δεχτεί τους ισχυρισμούς της. Στο σκεπτικό της απόφασής του το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η κατηγορούμενη είχε σχέσεις επικοινωνιακές και έδειχνε φιλική προς τις οικογένειες αυτές κάνοντας, σε εξαιρετικές στιγμές όπως είναι οι ονομαστικές ή γενέθλιες γιορτές, διάφορα μικρά δώρα. Στην πραγματικότητα, όμως, τις μίσησε χωρίς να το δείχνει και αυτό για άγνωστους λόγους, το πιθανότερο όμως επειδή σε σχετικές συζητήσεις δεν συμφωνούσαν οι τελευταίοι να συμπεθεριαάσουν με γάμο των παιδιών τους, γεγονός που το έδειχναν, ιδίως με τη μη αποδοχή ορισμένων δώρων ιματισμού. Το κρυφό μίσος της κατηγορουμένης εξελίχθηκε βαθμιαίως σε μανία εξόντωσης και των δύο αυτών οικογενειών. Για αυτό το σκοπό κατέστρωσε το σατανικό της σχέδιο σύμφωνα με το οποίο αποσκοπούσε στο να τους δηλητηριάσει με θανατηφόρα χημική ουσία.
Το 2011 η Μαρία Σαμπανιώτη αποφυλακίστηκε μετά 19 χρόνια εγκλεισμού. Και μέσα από τη φυλακή και μετά την αποφυλάκισή της, η Σαμπανιώτη, ουδέποτε παραδέχτηκε ότι εκείνη ήταν υπεύθυνη για το θάνατο τριών ανθρώπων!
Μετά την αποφυλάκισή της, μάλιστα, μίλησε στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα και είχε τονίσει: «Τόσα χρόνια μέσα στη φυλακή έχασα την υγεία μου. Ο Θεός το ξέρει. Δεν έκανα κακό, όχι. Δεν είχα τύψεις καθόλου. Μέρα νύχτα έκλαιγα και έλεγα: Αν ήταν στη ζωή η κυρία Ειρήνη (εννοεί την Ειρήνη Κληματσά, ένα από τα θύματα), εμένα εδώ μέσα δεν θα με άφηνε. Εγώ με τη συνείδησή μου είμαι καλά. Στενοχωριόμουν για αυτή τη γυναίκα και έλεγα ότι και η αδερφούλα μου να ήταν και το παιδί μου να ήταν, τέτοιο πόνο δεν θα ένιωθα».
Στην ερώτηση του δημοσιογράφου Φρίξου Δρακοντείδη: Αν σας δινόταν η ευκαιρία τι θα λέγατε στις οικογένειες των θυμάτων; Η Σαμπανιώτη είχε απαντήσει: «Ο θεός να τους δώσει μεγάλη υπομονή αλλά εγώ δεν φταίω, δεν φταίω. Χίλιες φορές να με χτύπαγε αυτοκίνητο παρά να γινόταν αυτό. Αυτό πολύ με στενοχώρησε πάρα πολύ. Και μέσα στο δικό μου σπίτι. Εγώ ούτε για κατσαρίδα δεν είχα δηλητήριο».
* Το παραθείο είναι γεωργικό παρασιτοκτόνο το οποίο χρησιμοποιείται ως εντομοκτόνο και αραχνοκτόνο. Εξαιτίας του γεγονότος ότι προκαλεί δηλητηρίαση από οργανοφωσφορικά, απαγορεύεται εντελώς από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
