Τα Τριζόνια δεν είναι μόνο ένας επίγειος παράδεισος στον Κορινθιακό Κόλπο, αλλά και ένα από τα πρώτα Covid free ελληνικά νησιά, αφού στην Επιχείρηση «Ελευθερία» κατατάχθηκε σε εκείνα με πληθυσμό κάτω των χιλίων κατοίκων. Οι περίπου 60 μόνιμοι κάτοικοι που καταγράφηκαν έχουν ήδη εμβολιαστεί από τα τέλη Μαρτίου.
«Είναι καλύτερα για εμάς που ζούμε εδώ και για τους επισκέπτες που θα έλθουν στο νησί μας. Έχουμε πλέον άλλον αέρα» λέει στην « Π» ο Αλέξανδρος Νικολακόπουλος, κοινοτικός εκπρόσωπος στα Τριζόνια του δήμου Δωρίδας.
ΑΡΧΗ ΜΕ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ
Την παραμονή της 25ης Μαρτίου, στελέχη του τμήματος κοινωνικής προστασίας του δήμου έκαναν καταγραφή του πληθυσμού που επιθυμούσε να εμβολιαστεί κατά της πανδημίας. Η καταγραφή έγινε και το εμβολιαστικό ραντεβού με το ιατρικό προσωπικό του Γενικού Νοσοκομείου Άμφισσας κλείστηκε για το πρωί της 30ης Μαρτίου στην αίθουσα του παλαιού Δημοτικού Σχολείου. Το σχολείο δεν λειτουργεί αλλά χρησιμοποιείται για πολιτιστικές εκδηλώσεις (εκθέσεις φωτογραφίας κ.ά.).
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”
Ο Δήμος φρόντισε να ενεργοποιήσει τους κατοίκους του νησιού με ανακοινώσεις και επιστολές. «Αγαπητέ συνδημότη, είναι χρέος όλων μας να συμμετάσχουμε στον αγώνα για τον περιορισμό της διασποράς του κορωνοϊού, καθώς αποτελεί δείγμα υψίστης ατομικής και κοινωνικής ευθύνης» ήταν το μήνυμα που στάλθηκε στους κατοίκους από τον γενικό γραμματέα του δήμου, Γιάννη Ανθη.
ΑΒΑΝΤΑ Ο ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ
Ρωτήσαμε τον Αλ. Νικολακόπουλο πως υποδέχθηκαν οι κάτοικοι του νησιού την διαδικασία. «Είμαστε ένα νησάκι που εξυπηρετείται από την στεριά στο 100%. Ακόμα και για φούρνο περνάμε απέναντι. Ήταν όμως μια αβάντα να εμβολιαστούμε πρώτοι. Ήταν πολύ σημαντικό για εμάς…Εμβολιάστηκαν όλοι όσοι το επιθυμούσαν από 18 ετών και άνω» μας είπε.
ΜΕ ΚΑΡΑΒΑΚΙ
Η έκταση του νησιού είναι μόλις 2,4 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Είναι το μεγαλύτερο από τα τέσσερα νησιά της συστάδας που βρίσκονται στην βορειοδυτική πλευρά του Κορινθιακού και το μοναδικό κατοικήσιμο από αυτά στον κόλπο. Απέχει πέντε λεπτά με το καραβάκι από την ακτή της Στερεάς Ελλάδας. Στο ένα από τα τρία θαλάσσια σκάφη τις μεταφορές κάνει μέσα ο συνομιλητής μας.
ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Παρά τον εμβολιασμό που ολοκληρώθηκε τα μηνύματα που φτάνουν για την καλοκαιρινή περίοδο δεν είναι τόσο αισιόδοξα για τους επαγγελματίες του μικρού νησιού. «Θα έχουμε μεγάλο πρόβλημα με τον Ισθμό που δεν θα περνάνε σκάφη φέτος. Αν κάποιο σκάφος φύγει από τον Πειραιά ή το Φάληρο με προορισμό το Ιόνιο δεν θα το βολεύει να κάνει τον γύρο της Πελοποννήσου και να έλθει στα Τριζόνια…» λέει ο Αλ. Νικολακόπουλος.
ΟΙ…ΣΚΑΦΑΤΟΙ
Ο κόσμος που επισκέπτεται το νησί με σκάφος είναι αναλογικά περισσότερος από τους επισκέπτες που έρχονται μέσω της Στερεάς Ελλάδας. «Τα Τριζόνια ή η Ναύπακτος είναι οπωσδήποτε μια διανυκτέρευση για εκείνους που ταξιδεύουν από τον Ισθμό με κατεύθυνση το Ιόνιο. Αυτό θα είναι μεγάλο πλήγμα. Ήδη φαίνεται. Τα σκάφη έχουν ξεκινήσει από τον Απρίλιο και εδώ δεν πατάει ψυχή…» μας εξηγεί ο κοινοτικός εκπρόσωπος και επαγγελματίας του μικρού νησιού. Η επιρροή των θαλάσσιων τουριστικών σκαφών στην οικονομική ζωή αυτής της μικρής κοινότητας είναι πολύ μεγάλη. Είναι ενδεικτικό ότι στο ζενίθ της τουριστικής κίνησης δένουν στα Τριζόνια περίπου 50 σκάφη ανά ημέρα!
ΧΩΡΙΣ ΘΟΡΥΒΟ
Όσοι επισκεφθούν το νησί για πρώτη φορά θα διαπιστώσουν πως έχει κρατήσει το γραφικό χρώμα του. Αυτοκίνητα και δίκυκλα δεν επιτρέπεται να κυκλοφορούν. Αυτό σημαίνει πως οι επισκέπτες ξεχνούν τον θόρυβο της πόλης. Εκτός από ησυχία απολαμβάνουν πάντα φρέσκο ψάρι στις ταβέρνες του μικρού νησιού. Αν η θερμοκρασία είναι υψηλή σε βαθμό που δεν αντέχεται, μπορούν να δροσιστούν στις τρεις παραλίες που διαθέτει. Μεγαλύτερη είναι η Πούντα (δύο χιλιόμετρα από το λιμάνι). Τα Άσπρα Χαλίκια (νότια) και οι Καψάλες (δυτικά) είναι μικρότερες.
ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΥΝ
Η φυσική ομορφιά των Τριζονιών επιτρέπει στο συνομιλητή μας και τους κατοίκους του νησιού να σκέφτονται αισιόδοξα παρ’ όλες τις δυσκολίες. «Τα Τριζόνια είναι κοντινός προορισμός. Μπορούν να έλθουν επισκέπτες αυθημερόν, σαββατοκύριακα. Ο κόσμος έχει μπουχτίσει από την καραντίνα. Ακόμα και για εμάς ήταν δύσκολα λόγω του κορονοϊού. Πόσο μάλλον για εκείνους που ζουν στην πόλη…».
