Για έναν ολόκληρο χρόνο δεν έγινε απολύτως τίποτα. Στην επιστολή αναφερόταν ξεκάθαρα ότι τα καλώδια στο οικόπεδο μπορεί να προκαλέσουν ατύχημα. Ο Πρόεδρος της ΕΔΑΑΠ ζητούσε να μπει σήμανση στα καλώδια που φαίνεται ότι έριξαν το ελικόπτερο. Δυστυχώς οι ανησυχίες του επιβεβαιώθηκαν με τον πιο τραγικό τρόπο.
«Τα εν λόγω καλώδια αποτελούν δυνητικά κίνδυνο πρόκλησης ατυχήματος (πρόσκρουση ελικοπτέρου) τόσο στη διαδικασία προσγείωσης όσο και μετά την απογείωση, ιδιαίτερα για τους μη γνωρίζοντες την περιοχή», έγραφε χαρακτηριστικά η προειδοποιητική επιστολή που απέστειλε στις 11/5/2018 – 15 μήνες πριν πέσει το ελικόπτερο- ο τότε πρόεδρος της Επιτροπής Διερεύνησης Ατυχημάτων & Ασφάλειας Πτήσεων (ΕΔΑΑΠ) Αθανάσιος Μπίνης, στον ΔΕΔΔΗΕ.
Ένα χρόνο μετά, χωρίς να έχει υπάρξει απάντηση από πλευράς Διαχειριστή και με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να γνωρίζουν, συνέβη το δυστύχημα με το ελικόπτερο στον Πόρο με τρεις ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους.
Όπως προκύπτει από την επιστολή -την οποία δημοσιεύει ο Ελεύθερος Τύπος με αφορμή το δυστύχημα με το ελικόπτερο- ο κύριος Μπίνης είχε επικοινωνήσει αρχικά με τον διευθυντή διεύθυνσης δικτύου του ΔΕΔΔΗΕ ώστε να του επισημάνει την αναγκαιότητα λήψης μέτρων για τα εναέρια καλώδια μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς σήμανση, που βρίσκονται πάνω από το πεδίο προσγείωσης, προκειμένου να μη δημιουργηθούν στο μέλλον δυσχερείς καταστάσεις.
Η επιστολή της ΕΔΑΑΠ, που είχε κοινοποιηθεί στους προέδρους των ΔΕΔΔΗΕ και ΑΔΜΗΕ, στο διοικητή της ΥΠΑ και στο ΥΠΟΜΕ, αποδεικνύει ότι το πρόβλημα προϋπήρχε και δεν πάρθηκε κανένα μέτρο. Μάλιστα, είχε παρακαλέσει, στο πλαίσιο προαγωγής της ασφάλειας των πτήσεων, να εξεταστεί «η δυνατότητα σήμανσης των εν λόγω καλωδίων (τοποθέτηση σφαιρικών ανακλαστικών σημαντήρων κ.λπ.)».
Το ζήτημα, δυστυχώς, δεν περιορίζεται στο ότι οι φορείς δεν επικοινωνούν μεταξύ τους, αγνοούν επιστολές και δεν λαμβάνουν τα απαραίτητα για την ασφάλεια μέτρα, αλλά στο γεγονός πως είναι άγνωστο τι πραγματικά συμβαίνει με τα ελικοδρόμια στη χώρα εν έτει 2019.
Οι χειριστές ελικοπτέρων, αφού ενημερώσουν την ΥΠΑ, έχουν τη δυνατότητα να απογειώνουν και να προσγειώνουν είτε σε ελικοδρόμια είτε σε πεδία προσγείωσης. Ωστόσο, για τα τελευταία δεν είναι σαφές τι ακριβώς ισχύει. Για παράδειγμα, τέτοιο χώρο μπορεί να έχει μια πολυτελής βίλα ή ένα υπερλούξ ξενοδοχείο, ενώ και στη συγκεκριμένη περίπτωση κυριαρχεί ο απόλυτος γραφειοκρατικός κυκεώνας, δεδομένου ότι, για να δοθεί το πράσινο φως λειτουργίας τους, εμπλέκονται διάφοροι φορείς (ΟΤΑ, ΥΠΑ, ΥΠΟΜΕ κ.ά.).
Αδειοδοτημένα ελικοδρόμια από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, όπως προκύπτει από την Πανελλήνια Ενωση Πιλότων, αυτή τη στιγμή είναι στην Ελλάδα 67. Από αυτά, τα 49 είναι δημοσίου συμφέροντος (44 δημοτικά και 5 νοσοκομείων) και έχουν σκοπό την κάλυψη αναγκών απομακρυσμένων περιοχών της χώρας (μεταφορά ασθενών κ.λπ.), τη συγκράτηση του πληθυσμού τους, καθώς και την ανάπτυξη των πλουτοπαραγωγικών πηγών και του τουρισμού των εν λόγω περιοχών. Τα υπόλοιπα 18 ελικοδρόμια ανήκουν σε ιδιώτες.
Αντίθετα, από τα πιο πρόσφατα στοιχεία αποδεικνύεται πως υπάρχουν 44 αδειοδοτημένα δημοτικά ελικοδρόμια, 5 νοσοκομείων και 23 ιδιωτικά. Δηλαδή, επιπλέον πέντε τα οποία προστέθηκαν στους ιδιώτες, χωρίς όμως να επικαιροποιηθεί η λίστα της ΠΕΠ.
Πάντως, το υπουργείο Μεταφορών, μετά το τραγικό συμβάν με το ελικόπτερο, που ανέδειξε το αλαλούμ που επικρατεί και σε αυτή την περίπτωση, αναμένεται να λάβει δραστικά μέτρα έτσι ώστε να ξεκαθαρίσει το τοπίο και η εναέρια μεταφορά να πραγματοποιείται σύμφωνα με τους κανόνες ασφαλείας.
Πηγή: Ελεύθερος Τύπος
