Πολιτικός, σύζυγος αλλά κυρίως μπαμπάς ο βουλευτής Αρκαδίας Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος έκανε 10 μέρες διακοπές μόνος του με τα τρία του παιδιά και το TheCaller τον ακολούθησε στο χωριό του Μυγδαλιά ή Γλανίτσα, δίπλα στη Λίμνη Λάδωνα.
Της Ειρήνης Αρβανίτη
Εκεί που έμαθε τα πρώτα γράμματα στο δημοτικό κοντά στο δάσκαλο πατέρα του, ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος φροντίζει κάθε χρόνο να πηγαίνει με την Έλενα (μαθήτρια Γυμνασίου), τον Γιώργο (μαθητής ΣΤ Δημοτικού) και την Φωτεινή (μαθήτρια Ε Δημοτικού) προκειμένου να ανακτήσει τον…χαμένο χρόνο με τα παιδιά του.
«Λόγω της πολιτικής» όπως λέει ο ίδιος «έχασα πολύ χρόνο από τα παιδιά μου. Κάθε καλοκαίρι, λοιπόν, πηγαίνουμε στο χωριό και πίστεψέ με δεν υπάρχει καλύτερο μέρος αφού, από τη μια, εκεί είναι οι παππούδες και από την άλλη δεν πιάνει το κινητό μου! Μου λένε «έλα να φτιάξουμε κεραία» και τους λέω χαρακτηριστικά ότι εδώ ερχόμαστε ακριβώς γιατί δεν έχει σήμα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν την περίοδο των μνημονίων επειδή οι πολιτικές απαιτήσεις ήταν μεγάλες και τα ξενύχτια συχνά, ένα βράδυ που γύρισα σπίτι, η μεγάλη μου κόρη άνοιξε την πόρτα, με είδε και μου την έκλεισε. Τότε ηττήθηκα. Από τότε έδωσα μια υπόσχεση στον εαυτό μου να έχω πιο ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μου και όταν είμαι μαζί τους, να είμαι στο 100% δικός τους».
Ο κήπος της μητέρας του στο χωριό «είναι ένας μικρός παράδεισος. Έχει τα πάντα μέχρι και φράουλες. Η κυρία Ελένη φροντίζει για λαχταριστά πρωινά με τηγανίτες και μέλι από τα μελίσσια της, για όποιους ξυπνούν νωρίς. Η Έλενα κοιμάται αργά και ξυπνά αργά. Ο Γιώργος είναι πιο προγραμματισμένος ενώ η Φωτεινή είναι το παιδί που δεν θα σε απασχολήσει για το τίποτα. Όπως καταλαβαίνεις διακοπές με παιδιά αλλά και παππούδες είναι εύκολος συνδυασμός».
«Η μέρα ξεκινά με καφέ και χαρτιά στην πλατεία του χωριού υπό το άγρυπνο βλέμμα του πατέρα Γεώργιου»
«Ποιος να αντισταθεί στις δίπλες της γιαγιάς Ελένης; Εγώ κάνω την αταξία μου και η κόρη μου φωτογραφίζει. Εγώ έχω αδυναμία στα γλυκά της ενώ εκείνη ούτε που θέλει να ακούει για την πολιτική»
«Εδώ με τους καλούς μου φίλους Γιώργο Κοντοβαζαινίτη (ορθοδοντικός), Χρήστο Κωστούρο (οικονομολόγος) και τον Πάνο Κοντοβαζαινίτη ο χειρουργός μου. Γιατί υπάρχουν γιατροί αλλά υπάρχουν και «μάγοι». Φίλοι από παιδιά που παίζαμε μπάλα στο χωριό».
«Τώρα πλέον παίζω μπάλα με τον γιο μου. Εδώ είναι από τον αγώνα Μυγδαλιάς- Κερπινή. Η θέση μου είναι άμυνα. Ο Γιώργος (σ.σ γιος του) μου λεει «μπαμπά είσαι άχρηστος, δεν έχεις ιδέα από ποδόσφαιρο. Ε, υπάρχουν εντάσεις»
«Τα μεσημέρια μας είναι κάπως έτσι… Πιάνουν όλα από μια πολυθρόνα και ένα tablet»
«Αυτή είναι μια από τις πολύ όμορφες φωτογραφίες του φετινού καλοκαιριού με τον παππού και την εγγονή να παίζουν βόλεϊ στην αυλή του σπιτιού»
«Το αγαπημένο σπορ των παιδιών βέβαια δεν είναι άλλο από το ξενύχτι. Μένουν στην πλατεία μέχρι τις 2.00- 2.30 τα ξημερώματα. Νιώθουν πιο ελεύθερα ενώ και οι σύλλογοι εδώ κάνουν συνέχεια δραστηριότητες όπως…νυχτερινό κάμπινγκ με την Ελένη Κουσκουρέλου να το διοργανώνει πάντα με επιτυχία»
«Το πάρτι του καλοκαιριού το περιμένουν πως και πως μεγάλοι και μικροί ενώ ιδιαίτερη είναι και η εμπειρία του τυροκομείου που στήνεται στην πλατεία για να μάθουν τα παιδιά πώς κάνουμε τυρί, γιαούρτι»
«Και για το τέλος, εδώ στην ταβέρνα της Σέβδας και του Πάνου. Πρόκειται για μια κυρία από το Καζακστάν που παντρεύτηκε στο χωριό και έχει 3 παιδιά. Όλοι όσοι ζουν εκεί μπαίνουν στην ταβέρνα και πιάνουν δουλειά , δηλαδή σερβίρουν, όπως μπορείτε να δείτε».
