Εκκληση μέσω του facebook κάνει ένας κάτοικος από το Λουτράκι για τον Θόδωρα, έναν άνθρωπο που δείχνει να έχει κάποια ψυχολογικά προβλήματα αλλά είναι πολύ αγαπητός σε όλη την κοινωνία του Λουτρακίου. Διαβάστε την ανάρτηση :
Κάποτε ήταν φίλος μου. Από τους καλύτερους χορευτές στο Λουτρακι και εργατικό παιδί. Ένα εργατικό ατύχημα στο κεφάλι του άλλαξε την ζωή. Δεν πήρε αποζημίωση γιατί μάλλον το τότε αφεντικό του δεν πλήρωσε την αποζημίωση. Μπορούσε να δουλέψει μετα το ατύχημα του αλλά πολλοι ελληναρες δεν παίρνουν στην δουλειά τους άτομα με ειδικές ανάγκες η άτομα πάνω από τα 40. Το κρατος η ο δημος ανύπαρκτο για να κάνει ένα ιδρυμα. Το κτηριο του ΕΟΤ άδειο από την ημερα που το έχτισαν στο Λουτρακι. 200 εκατομμυρια δραχμες έδωσε ο ελληνας φορολογουμενος για να φτιαχτει. Έψαξε για δουλεια και όλες οι πορτες για δουλειά και λίγη ανθρωπιά ήταν κλειστές. Στον δρόμο άκουγα από άτομα που ούτε καν τον ξέρουν η να έχουν μιλήσει μαζί του ότι τον κλείσανε σε τρελάδικο, παιρνει τρελλο χάπια, είναι επικυνδινος, ο δημος δεν ενδιαφέρεται. Οι γονείς του δεν μπορούν άλλο να τον βοηθήσουν. Πρόσφατα έχασε τον αδελφο του και τον πατέρα του. Πολλοί νομίζουν ότι άνθρωποι σαν τον Θοδωρα – ένα άτομο με ειδικές ανάγκες είναι άχρηστος. Δεν ξέρουν όμως ότι όλα τα άτομα με ειδικές ανάγκες αν βρεθούν τα εργαλεία από το κράτος η τον δήμο θα μπορέσουν να ενταχθούν στην κοινωνία πάλι. Όπως κάνουν και στην Δανία. Θα μου πείτε εγώ είμαι καλά σε υγεία και τι με νοιάζει εμένα για τς άτομα με ειδικές ανάγκες. Δεν με νοιάζει γιατί αλλιώς θα ζήτουσα μ από τον δήμο να φτιάξει τα πεζοδρόμια, τις διαβάσεις, ένα μέρος με προσωπικό που αυτά τα άτομα θα μπορούν να συναντιώνται, να κάνουν γυμναςτικη, να τους μιλάνε ειδικοί γιατροί κλπ. Τι με νοιάζει ομως εμένα μέχρι να με χτυπήσει το κακό για να καταλάβω. Τότε όμως θα είναι αργά. Όπως είναι αργά για το 1 εκατομμύριο άτομα με ειδικές ανάγκες. Τους βλέπετε στον δρόμο? Αν μπορεί κανένας από εσας να μου πει το γιατί δεν τους βλέπεις στον δρόμο για να το καταλάβω.
