ΑΠΟΦΑΣΗ 682/2018
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
(Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)
Αποτελούμενο από την Ειρηνοδίκη Κορίνθου Κωνσταντίνο Παπαπαναγιώτου, η οποία ορίσθηκε νόμιμα με πράξη της Διευθύνουσας το Πρωτοδικείο Κορίνθου Προέδρου Πρωτοδικών και από τη Γραμματέα Ανδρομάχη Σινάνου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 22 Ιουνίου 2018, για να δικάσει τις παρακάτω υποθέσεις μεταξύ:
ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ (Α’ ΑΙΤΗΣΗ): Του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ», που εδρεύει στην Κόρινθο, οδός Ερμού αρ. 2 και εκπροσωπείται νόμιμα, με Α.Φ.Μ. 090117801 της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου, το οποίο παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου του δικηγόρου Παναγιώτη Πίκουλα (βλ. το υπ’ αριθμόν Κ008475/2018 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ. Κορίνθου).
ΤΟΥ ΚΑΘΌΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: Του σωματείου με την επωνυμία «ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ» που εδρεύει στην Κόρινθο και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο παραστάθηκε μετά του προέδρου του διοικητικού του συμβουλίου Βασιλείου Γεώργαρη και του πληρεξουσίου του δικηγόρου Παύλου Μάρκελλου (βλ. το υπ’ αριθμόν Κ008491/2018 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ. Κορίνθου).
ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ (Β’ ΑΙΤΗΣΗ): Του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ», που εδρεύει στην Κόρινθο, οδός Ερμού αρ. 2 και εκπροσωπείται νόμιμα, με Α.Φ.Μ. 090117801 της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου, το οποίο παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου του δικηγόρου Παναγιώτη Πίκουλα (βλ. το υπ’ αριθμόν Κ008476/2018 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ. Κορίνθου).
ΤΟΥ ΚΑΘΌΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: Του σωματείου με την επωνυμία «ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ -ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ και ΕΜΠΟΡΩΝ νομού ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ», που εδρεύει στην Κόρινθο και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο παραστάθηκε μετά του προέδρου του διοικητικού του συμβουλίου Αναστασίου Μποζίκη και του πληρεξουσίου του δικηγόρου Παύλου Μάρκελλου (βλ. το υπ’ αριθμόν Κ009080/2018 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ. Κορίνθου, προσκομισθέν κατ’ άρθρο 227 ΚΠολΔ, κατόπιν τηλεφωνικής πρόσκλησης προς τον πληρεξούσιο δικηγόρο
του καθ’ ου).
Το αιτούν με την από 03/04/2018 και με αριθμό καταθέσεως 139/2018 αίτηση του και την από 29/05/2018 και με αριθμό κατάθεσης 215/2018 αίτηση του, τις οποίες απηύθυνε στο παρόν δικαστήριο, ζήτησε να
γίνουν δεκτές για τους λόγους που αναφέρει.
Εκφωνήθηκαν οι υποθέσεις κατά την σειρά εγγραφής τους στο έκθεμα και οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως αναφέρεται παραπάνω.
Ακολούθησε συζήτηση όπως αναφέρεται στα πρακτικά συζητήσεως.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 810 του ΑΚ, με τη σύμβαση του χρησιδανείου ο ένας από τους συμβαλλομένους (αποκαλούμενος χρήστης) παραχωρεί στον άλλο τη χρήση του πράγματος χωρίς αντάλλαγμα και αυτός (αποκαλούμενος χρησάμενος) έχει υποχρέωση να αποδώσει το πράγμα μετά τη λήξη της σύμβασης, της τελευταίας διαφέρουσας από άλλες παρεμφερείς συμβάσεις κατά το στοιχείο της χωρίς αντάλλαγμα παραχώρησης της χρήσης του χρησιδανειζόμενου πράγματος. Αντικείμενο του χρησιδανείου μπορεί να είναι κινητό ή ακίνητο πράγμα, ανήκον στον χρήστη ή και σε τρίτο πρόσωπο, αρκεί το τελευταίο να έχει τη χρήση αυτού. Η σύμβαση χρησιδανείου, η οποία μπορεί να συμφωνηθεί για ορισμένο ή για αόριστο χρόνο, χωρίς κατ’ αρχήν η διάρκειά της να υπόκειται σε περιορισμούς, λύεται, εάν μεν είναι αόριστης χρονικής διάρκειας και όπως συνάγεται από τη διάταξη του άρθρου 816 του ΑΚ, με καταγγελία οποτεδήποτε, μετά, όμως, τη χρήση του πράγματος από
τον χρησάμενο, ή μετά την πάροδο του χρόνου κατά τον οποίο αυτός μπορούσε να κάνει χρήση τούτου, ενώ εάν είναι ορισμένου χρόνου -τέτοια δε υποστηρίζεται ότι είναι και η σύμβαση χρησιδανείου με την οποία
συμφωνήθηκε ότι το χρησιδανεισθέν πράγμα θα επιστρέφεται όποτε το ζητήσει ο χρήστης, καθώς και εκείνη με την οποία συμφωνήθηκε να παραμείνει ο χρησάμενος στην άνευ ανταλλάγματος χρήση του πράγματος
μέχρι του θανάτου του – είτε με την πάροδο του, ρητά ή σιωπηρά, συμφωνηθέντος με τη σύμβαση χρόνου, είτε και πριν από την πάροδο του χρόνου αυτού, εφ’ όσον, όμως, στην περίπτωση αυτή συντρέχει κάποια από
τις οριζόμενες με τη διάταξη του άρθρου 817 του ΑΚ περιστάσεις και συγκεκριμένα εάν ο χρησάμενος κάνει χρήση του πράγματος εναντίον των όρων της σύμβασης, ή εάν το χειροτερεύει, ή εάν το παραχώρησε χωρίς
δικαίωμα σε τρίτο, ή εάν ο ίδιος ο χρήστης χρειάσθηκε επειγόντως το χρησιδανεισθέν πράγμα, μη δυνάμενος να προβλέψει εκ των προτέρων αυτή την ανάγκη. Ανεξάρτητα από την διάρκεια της συμβάσεως χρησιδανείου ως
ορισμένου ή αορίστου χρόνου, προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 810, 816 και 817 του Α.Κ. συνδυαζόμενες με εκείνες του άρθρου 288 Α.Κ. ότι, το δικαίωμα του χρήστου για την αναζήτηση του πράγματος πρέπει να ασκείται όπως επιβάλλεται από την καλή πίστη και επομένως δεν μπορεί να ασκηθεί άκαιρα και κατά τρόπο που προσκρούει στις αρχές της καλής πίστεως, εφόσον, όμως προβληθούν από τον χρησάμενο οφειλέτη τα πραγματικά περιστατικά που είναι κρίσιμα για την εφαρμογή του κανόνος δικαίου του άρθρου 288 Α.Κ., του οποίου επικαλείται την εφαρμογή (ΑΠ 1913/2008, δημ. σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Λήξαντος καθ’ οιονδήποτε τρόπο του χρησιδανείου ο χρησάμενος υποχρεούται, όπως προεκτέθηκε, να αποδώσει το χρησιδανεισθέν πράγμα στον χρήστη, εφ’ όσον δε αρνείται την απόδοσή του, αντιποιούμενος για τον εαυτό του τη νομή του χρήστη στο πράγμα και έχοντας εκδηλώσει τούτο προς αυτόν, δημιουργείται παράνομη κατάσταση, συνέπεια της οποίας και όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 810, 819, 982, 984, 987, 997 και 998 του ΑΚ, 682 § 1, 733 και 734 του ΚΠολΔ, ο τελευταίος, εκτός από την απορρέουσα από το χρησιδάνειο αγωγή, τη διεκδικητική αγωγή και τις περί νομής αγωγές, δικαιούται, συντρεχούσης επείγουσας περίπτωσης και επικείμενου κινδύνου να ασκήσει και την αίτηση για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων, ζητώντας την προς αυτόν απόδοση της νομής και της κατοχής του πράγματος. Προφανώς, όμως και ενόψει των όσων ήδη προεκτέθηκαν, δεν συντρέχουν οι όροι των ανωτέρω συνδυασμένων διατάξεων και συνεπώς δεν χωρεί η αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων, όταν ο χρησάμενος αρνείται μεν την απόδοση, όχι αντιποιούμενος, ωστόσο, τη νομή αλλά ισχυριζόμενος ότι κατέχει το πράγμα δυνάμει ενεργούς σύμβασης χρησιδανείου, στο βαθμό βέβαια που η εν λόγω αμφισβήτηση της επικαλούμενης από τον αιτούντα χρήστη λύσης της έννομης σχέσης είναι ευλογοφανής και όχι καταφανώς αβάσιμη, γιατί τότε πρόκειται για συγκαλυμμένη αντιποίηση της νομής, την οποία, συνιστώσα πρόκριμα της περί νομής δίκης, ο δικαστής μπορεί να κρίνει παρεμπιπτόντως, ακόμη και όταν δικάζει κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (Βλέπε: Π. Ζέπου «Ειδικόν Ενοχικόν» έκδοση Β’, παρ. 10 σελ. 282 επ., Πασσιά «Ερμηνεία Α.Κ.» υπό το άρθρο 810, αριθ. 1 επ. και ιδίως αριθ. 28 και 29, Καυκό «Ενοχικόν Δίκαιον», υπό το άρθρο 810 αριθ. 38, 44 και 48, Απ. Γεωργιάδη – Mix. Σταθόπουλου ό.π., τόμος IV, έκδοση 1982, υπό το άρθρο 810, αριθ. 1, 2,
3, 4, 5, 10, 11, 12, 13, και 16, σελ. 239, 240, 241 και 242, υπό τα άρθρα 816 έως 819, αριθ. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 και 8, σελ. 246 και 247, ΕιρΧαλ 515/2005 ό.π., ΕιρΑΘ 1321/1985 ΕλλΔνη 26,761).
Κατά τη διάταξη του άρθρου 682 παρ. 1 του ΚΠολΔ «τα δικαστήρια σε επείγουσες περιπτώσεις ή για να αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος, μπορούν να διατάξουν ασφαλιστικά μέτρα για εξασφάλιση ή διατήρηση ενός
δικαιώματος ή τη ρύθμιση μιας κατάστασης και να τα μεταρρυθμίζουν ή να τα ανακαλούν». Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα πρέπει, εκτός από την ύπαρξη δικαιώματος του ουσιαστικού δικαίου, να υπάρχει «επείγουσα περίπτωση» ή «επικείμενος κίνδυνος». Επείγουσα περίπτωση νοείται εκείνη που χρειάζεται άμεση ρύθμιση με δικαστική παρέμβαση, όπως συμβαίνει όταν η πάροδος χρόνου μέχρι την άσκηση της τακτικής αγωγής πρόκειται να φέρει ουσιώδη βλάβη οποιασδήποτε εκτάσεως στην υλική φύση του αντικειμένου, ενώ επικείμενος κίνδυνος υπάρχει όταν η απειλούμενη βλάβη από στιγμή σε στιγμή επικρέμεται επί του πράγματος ή των διαδίκων. Η προσωρινή ρύθμιση της νομής ειδικότερα, στα πλαίσια των άρθρων 733, 734 του ΚΠολΔ προϋποθέτει τη συνδρομή επείγουσας ανάγκης να τεθεί σε προσωρινή λειτουργία η εξουσίαση του κρίσιμου αντικειμένου και δεν αποτελεί αστυνομικό μέτρο, ώστε να δικαιολογείται από μόνο τον απειλούμενο κίνδυνο διαπληκτισμών και ερίδων των διαδίκων (βλ. Κ. Μπέη «Πολ. Δικ.» άρθρο 682 παρ. 4, 5, Π.Πρ. Βόλου 278/1990 Αρχ.Ν. ΜΓ’268, Ειρ.Μηλεών 4/1992 αδημ., Ειρ.Ηρ. 2200/1975 ΕλλΔ/νη 1976, 120, Ειρ.Ηρ. 66/1979 Δ. 10.439).
Ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου εκκρεμούν η από 03/04/2018 και με αριθμό καταθέσεως 139/2018 αίτηση στρεφόμενη κατά του σωματείου με την επωνυμία «ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ» και η από 29/05/2018 και με αριθμό κατάθεσης 215/2018 αίτηση στρεφόμενη κατά του σωματείου με την επωνυμία «ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ -ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ και ΕΜΠΟΡΩΝ νομού ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ», οι οποίες πρέπει να συνεκδικασθούν, γιατί εισάγονται ενώπιον του ιδίου δικαστηρίου, υπάγονται στην ίδια διαδικασία και κατά την κρίση του Δικαστηρίου, διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων (αρθρ. 246 ΚΠολΔ).
Με τις υπό κρίση αιτήσεις το αιτούν Ν.Π.Δ.Δ. εκθέτει ότι έχει στην αποκλειστική αυτού κυριότητα, νομή και κατοχή, με παράγωγο τρόπο αλλά και με πρωτότυπο, με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, ένα οικόπεδο
εκτάσεως 330 τ.μ πλέον ή έλαττον, κείμενο στο πρώτο (1° ) Οικοδομικό Τετράγωνο του σχεδίου πόλεως της Κορίνθου με πρόσοψη επί της δημοτικής οδού Ερμού αρ. 2, καθώς και έτερο οικόπεδο ευρισκόμενο δυτικότερα της δυτικής πλευράς του πρώτου αναλυτικά περιγραφόμενου σε αμφότερες τις αιτήσεις οικοπέδου, μετά της επί του τελευταίου νομίμως ανεγερθείσας διώροφης οικοδομής μεθ’ υπογείου. Ότι δυνάμει άτυπης σύμβασης χρησιδανείου αορίστου χρόνου συναφθείσα με τα καθ’ων οι αιτήσεις σωματεία το έτος 2001, παρεχώρησε σε αυτά τη χρήση άνευ ανταλλάγματος ενός διαμορφωμένου χώρου (δωματίου) εμβαδού 17,32 τ.μ., ευρισκομένου
στο ισόγειο της ανωτέρω οικοδομής για την προσωρινή στέγαση των γραφείων τους, όπως ο χώρος αυτός εμφαίνεται στην συνταχθείσα υπό του πολιτικού μηχανικού Παναγιώτη Κούίνη από Οκτωβρίου 2012 κάτοψη του
ισογείου της οικοδομής. Ότι λόγω συνδρομής επείγουσας και άμεσης ανάγκης να χρησιμοποιηθεί και ο εν λόγω χώρος του ισογείου προς εξυπηρέτηση των αυξημένων καθηκόντων και δραστηριοτήτων που του επεβλήθησαν δυνάμει του ν. 4497/13-11-2017 για τα Επιμελητήρια, προέβη σε καταγγελία των συναφθεισών με τα καθ’ ων οι αιτήσεις σωματεία συμβάσεων χρησιδανείων, τα οποία, παρά την παρέλευση των ταχθεισών προθεσμιών για την απόδοση σε αυτό του διαμορφωμένου χώρου -δωματίου του ισογείου, αρνούνται μέχρι σήμερα να του τον αποδώσουν, έχοντας έτσι αποβάλλει το αιτούν παράνομα και χωρίς τη θέλησή του από τη νομή αυτού, άλλως διαταράσσοντάς το κατά την άσκηση της νομής του επ’ αυτού. Με βάση το ιστορικό αυτό και επικαλούμενο κίνδυνο έντονων διαφωνιών και διαπληκτισμών μεταξύ τους, το αιτούν νομικό πρόσωπο ζητεί να αναγνωρισθεί κατά την κύρια, άλλως κατά την επικουρική βάση των αιτήσεων, η προσωρινή νομή και διακατοχή του επί
του ως άνω περιγραφόμενου χώρου του ισογείου, να διαταχθεί η αποβολή των καθ’ων σωματείων από το χώρο αυτό και η απόδοσή του στο αιτούν, να απογορευθεί στα καθ’ων σωματεία κάθε μελλοντική διατάραξη της νομής του και να απειληθεί σε βάρος των νομίμων εκπροσώπων των καθ’ων προσωπική κράτηση έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή χιλίων (1.000) ευρώ σε έκαστο εξ αυτών για κάθε ημερολογιακή ημέρα καθυστέρησης της
απόδοσης της νομής του δωματίου του ισογείου στο αιτούν και τέλος, να καταδικασθούν τα καθ’ων οι συνεκδικαζόμενες αιτήσεις στη δικαστική του δαπάνη και στην αμοιβή του πληρεξουσίου του δικηγόρου.
Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα οι υπό κρίση αιτήσεις, στις οποίες παραδεκτά σωρεύονται επικουρικά αίτηση ασφαλιστικών μέτρων αποβολής από τη νομή και αίτηση ασφαλιστικών μέτρων διατάραξης της νομής, απορριπτομένης ως ουσιαστικά αβάσιμης της ενστάσεως αοριστίας που νομότυπα προέβαλαν τα καθ’ων , καθόσον ζήτημα αντιφατικότητας των δύο σωρευομένων βάσεων των αιτήσεων και αοριστία αυτών θα ετίθετο σε
περίπτωση που οι δύο βάσεις των αιτήσεων σωρεύονταν αντικειμενικά και όχι επικουρικά, όπως συμβαίνει εν προκειμένω, αρμόδια και παραδεκτά φέρονται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρα 733,
734 και 29 ΚΠολΔ), προκειμένου να εκδικασθούν κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ) και είναι νόμιμες στηριζόμενες στις διατάξεις των άρθρων 810, 974, 984, 987 ΑΚ, 943 και 176 ΚΠολΔ ως προς την κύρια βάση τους και ως προς την επικουρική στις διατάξεις των άρθρων 989 ΑΚ και 947 ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος να απειληθεί χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση κατά των νομίμων εκπροσώπων των καθ’ων για κάθε ημερολογιακή ημέρα καθυστέρησης της απόδοσης της νομής στο αιτούν, το οποίο είναι μη νόμιμο και όθεν απορριπτέο, καθόσον δεν αρμόζει ούτε σε αίτηση προστασίας της νομής λόγω αποβολής, αφού κατά το άρθρο 943 ΚΠολΔ, επί υποχρεώσεως προς απόδοση της νομής ακινήτου θεσπίζεται άμεση εκτέλεση με την εκ μέρους του δικαστικού επιμελητή αποβολή του καθού η εκτέλεση και την εγκατάσταση του υπέρ ου η εκτέλεση, ούτε σε αίτηση προστασίας της νομής λόγω διατάραξης, στην οποία χωρεί έμμεση εκτέλεση με επιβολή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης για κάθε μελλοντική διατάραξη της νομής του αιτούντος. Θα πρέπει, επομένως, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, που εξετάσθηκαν νομότυπα στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου και περιέχονται στα ταυτάριθμα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, όλων των εγγράφων που οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν, είτε για να ληφθούν υπόψη ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για να χρησιμεύσουν ως δικαστικά τεκμήρια, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και φωτογραφίες μη αμφισβητούμενης γνησιότητας, της υπ’ αριθ. 740/21-06-2018 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον της Ειρηνοδίκη Κορίνθου Αικατερίνης Κωστίνα και της υπ’ αριθμόν 7930/21-06-2017 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον του συμβολαιογράφου Ξυλοκάστρου Χαράλαμπου Κλαδούχου, που προσκομίζουν τα καθ’ων και οι οποίες, παρόλο που
ελήφθησαν άνευ κλητεύσεως του αιτούντος, εντούτοις λαμβάνονται υπόψη κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, κατά την οποία επιτρέπεται κάθε μέσο που είναι πρόσφορο προς σχηματισμό πιθανότητας σχετικά με την αλήθεια των πραγματικών περιστατικών, ακόμη και αν αυτό δεν πληροί τους όρους του νόμου (άρθρα 690 § 1, 691 § 1, 695 και 106 ΚΠολΔ, ΑΠ 1857/2011, ΜΠρΑΘ 7076/2016, ΜΠρΑΘ 5125/2016, ΜΠρΑΘ 4205/2016, δημ.
σε ΤΝΠ Νόμος), από τις ομολογίες των διαδίκων που συνάγονται από τα σημειώματά τους και από τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, τα οποία το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη αυτεπαγγέλτως (άρθρ. 336 παρ. 4
ΚΠολΔ), πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του υπ’ αριθμόν 4232/22-03-1953 πωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Κορίνθου Ιωάννη Δουφεξόπουλου και του υπ’ αριθμόν 8131/29-12-1961 πωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Κορίνθου Απόστολου Σπηλιόπουλου, αμφοτέρων νομίμως μεταγεγραμμένων, περιήλθαν στο αιτούν Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ», κατά αποκλειστική και πλήρη κυριότητα και νομή, δύο οικόπεδα, εκ των οποίων το πρώτο έχει έκταση 330 τ.μ., πλέον ή έλαττον, και ευρίσκεται στο πρώτο (1° ) οικοδομικό τετράγωνο του σχεδίου
πόλεως της Κορίνθου με πρόσοψη επί της δημοτικής οδού Ερμού, με αριθμό 2, το δε δεύτερο έχει έκταση 110 τ.μ. και εκτείνεται δυτικότερα της δυτικής πλευράς του ως άνω περιγραφομένου πρώτου οικοπέδου. Στο πρώτο εκ των ανωτέρω οικοπέδων, το αιτούν προέβη, δυνάμει της υπ’ αριθμόν 173/5-9- 1953 οικοδομικής αδείας του Πολεοδομικού Γραφείου Κορίνθου, στην ανέγερση διώροφης οικοδομής με ισόγειο και υπόγειο, για τη στέγαση των γραφείων και των λοιπών λειτουργικών χώρων αυτού. Ακολούθως, δυνάμει της υπ’ αριθμόν 28/1-2-2013 αδείας έγκρισης δόμησης του Δήμου Κορινθίων, εγκρίθηκε η αλλαγή χρήσης των αιθουσών του ισογείου και του Α’ ορόφου της ως άνω οικοδομής από γραφεία σε αίθουσες διδασκαλίας. Στο ισόγειο αυτής ευρίσκεται διαμορφωμένος χώρος-δωμάτιο, επιφάνειας 17,32 τ.μ., ο οποίος απεικονίζεται στη συνταχθείσα υπό του μηχανικού Παναγιώτη Κουΐνη από μηνός Οκτωβρίου 2012 κάτοψη του ισογείου της οικοδομής. Πιθανολογήθηκε
δε ότι τον Αύγουστο του έτους 2001, δυνάμει άτυπης σύμβασης χρησιδανείου αορίστου χρόνου, το αιτούν παραχώρησε άνευ ανταλλάγματος τη χρήση του συγκεκριμένου χώρου στα καθ’ων η αίτηση σωματεία, λόγω των
μεταξύ τους σχέσεων φιλαλληλίας και καλής συνεργασίας, στον οποίο έκτοτε στεγάζονται τα γραφεία τους, εντός δε αυτού ευρίσκονται μέχρι σήμερα τα αρχεία και οι βιβλιοθήκες τους, πραγματοποιούνται οι συνεδριάσεις των διοικητικών τους συμβουλίων και λαμβάνουν χώρα οι επισκέψεις των μελών τους, αλλά και εκπροσώπων άλλων φορέων με τους οποίους έχουν συνεργασία (βλ. το υπ’ αριθμόν 206/27-08-2001 πρακτικό συνεδρίασης του Δ.Σ. του αιτούντος για την παραχώρηση του επιδίκου χώρου στα καθ’ων). Στις 8 Ιανουαρίου 2018, ο νεοεκλεγείς κατά το χρόνο εκείνο Πρόεδρος του αιτούντος, ζήτησε από τα καθ’ων οι αιτήσεις σωματεία, διά σχετικών επιστολών του προς τους Προέδρους αυτών, να αποχωρήσουν από την αίθουσα του ισογείου που τους έχει παραχωρηθεί εντός ενός μηνός, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί αυτή για τις ανάγκες του Επιμελητηρίου (βλ. τα υπ’ αριθμόν πρωτ. 86/08-01-2018 και 87/08-01-2018 έγγραφα του Προέδρου του αιτούντος προς τα καθ’ων σωματεία). Ακολούθως, μετά από απόφαση της διοικητικής του επιτροπής, όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο απόσπασμα της υπ’ αριθμόν 1417/05-03-2018 πράξης αυτής, το αιτούν διά της από 07/03/2018 εξώδικης δήλωσης και πρόσκλησης προς τον Εμπορικό Σύλλογο Κορίνθου, η οποία του επιδόθηκε νόμιμα στις “” 03/2018 (βλ. την υπ’ αριθμόν 10325 β/ 08-03-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Κορίνθου Δημητρίου Γαρούφη), κατήγγειλε εξωδίκως την μεταξύ τους σύμβαση χρησιδανείου, τάσσοντας συγχρόνως προθεσμία το αργότερο μέχρι την 12/03/2018 για την απόδοση του ως άνω γραφείου του ισογείου, επικαλούμενο άμεση ανάγκη χρήσης αυτού λόγω της αύξησης των δραστηριοτήτων του βάσει του ν. 4497/2017, η οποία καθιστά επιτακτική τη δημιουργία και άλλων γραφείων στην κτιριακή του εγκατάσταση και την αξιοποίηση όλων των χώρων αυτής για τη στέγαση των επιπλέον υπηρεσιών που πρέπει να παρέχει. Αντίστοιχου περιεχομένου έγγραφο δεν κοινοποιήθηκε και προς την «ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ -ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΩΝ ΝΟΜΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ», ωστόσο το αιτούν διά της υπό κρίση με αριθμό κατάθεσης 215/2018 αίτησης κατήγγειλε και την μεταξύ τους σύμβαση χρησιδανείου, ζητώντας την απόδοση του επιδίκου γραφείου για τους λόγους που προεκτέθηκαν. Ωστόσο, από το προσκομιζόμενο αποδεικτικό υλικό πιθανολογήθηκε ότι οι λόγοι που
επικαλείται το αιτούν για την ανάγκη άμεσης απόδοσης του επιδίκου γραφείου είναι προσχηματικοί και στην πραγματικότητα η ένδικη διαφορά είναι απότοκος αντιπαραθέσεων μεταξύ του Προέδρου του αιτούντος και των
Προέδρων των καθ’ων σωματείων, οι οποίες ανέκυψαν κατά τις εκλογές του Δεκεμβρίου του 2017 για την ανάδειξη των μελών του Δ.Σ. του Επιμελητηρίου Κορινθίας. Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται από τις καταθέσεις των μαρτύρων ανταπόδειξης Ιωάννη Καλκανά και Κωνσταντίνου Σαραντάκου, οι οποίοι κατέθεσαν με σαφήνεια ότι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο ζητείται η απόδοση του επιδίκου γραφείου του ισογείου είναι η εκδικητική διάθεση του Προέδρου του αιτούντος λόγω της συμμετοχής των Προέδρων των καθ’ων και κατά κύριο λόγο του Προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου, σε ψηφοδέλτια αντίπαλων συνδυασμών κατά τις τελευταίες αρχαιρεσίες στο Επιμελητήριο, εξέθεσαν δε ότι δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η σχετική απόφαση για την
αποχώρηση των καθ’ ων ελήφθη αμέσως μετά τις αρχαιρεσίες αυτές (βλ. ένορκη κατάθεση του μάρτυρα Ιωάννη Καλκανά, ο οποίος αναφέρει επί λέξει: «Αυτή η πρόταση είναι, πιστεύω, για εκδίκηση. Δεν μπορεί τα μέλη σου, το σπίτι σου.. Δηλαδή δεν μπορεί τα παιδιά σου να βγάζουν τον πατέρα τους έξω από το σπίτι τους, αυτό ακριβώς είναι για μένα… Είναι θέμα προσωπικής αντιπαράθεσης πολιτικής» και του μάρτυρα Κωνσταντίνου Σαραντάκου: «Πρώτη φορά συνέβη αυτό και θεωρώ, γιατί δεν έχω ακούσει γενικώς τα μέλη μας ή οι φορείς να είναι αντίθετοι στο να διατηρηθεί το γραφείο του Εμπορικού Συλλόγου στη θέση που υπάρχει σήμερα άρα λοιπόν αυτό που έχω αντιληφθεί εγώ είναι μια αντιπαράθεση η οποία προέκυψε μετά τις εκλογές
του Επιμελητηρίου από τον Πρόεδρο του Επιμελητηρίου και δεν ξέρω για ποιό λόγο, τί θέλει να κάνει ακριβώς, μάλλον ξέρω αλλά δεν θέλω να το πω τί θέλει να κάνει ακριβώς… Να εκδικηθεί τον φορέα. Αυτό είναι παράλογο»), Η βασιμότητα των όσων κατέθεσαν οι μάρτυρες ανταπόδειξης ενισχύεται από το γεγονός ότι η δεύτερη συνεδρίαση του Δ. Σ. του αιτούντος για την ανάδειξη της νέας διοικητικής του επιτροπής πραγματοποιήθηκε στις 03/01/2018 και πέντε μόλις ημέρες μετά εστάλη σχετικό έγγραφο προς τα καθ’ων οι αιτήσεις νομικά πρόσωπα για την εκκένωση του επιδίκου γραφείου. Ανεξάρτητα όμως από το κύρος της καταγγελίας των συμβάσεων χρησιδανείων από το αιτούν, η οποία ελέγχεται ενδεχομένως ως καταχρηστική και προσκρούουσα στις επιταγές της καλής πίστης και της συναλλακτικής ευθύτητας που προβλέπονται από το
άρθρο 288 Α.Κ., εν προκειμένω δεν πιθανολογήθηκε η ύπαρξη επείγουσας περίπτωσης ή επικείμενου κινδύνου για τη λήψη του αιτούμενου ασφαλιστικού μέτρου, ήτοι δεν πιθανολογήθηκε η ύπαρξη συγκεκριμένων παρόντων
πραγματικών περιστατικών που συνιστούν την άμεση και έκτακτη ανάγκη να τεθεί σε λειτουργία η προσωρινή εξουσίαση και χρήση του επιδίκου από το αιτούν, ή τον συγκεκριμένο παρόντα κίνδυνο ότι η απειλούμενη βλάβη επικρέμεται επί του πράγματος ή των διαδίκων. Ειδικότερα από την επισκόπηση των κατόψεων του ισογείου, του πρώτου και του δεύτερου ορόφου του Επιμελητηρίου, οι οποίες έχουν συνταχθεί από τον πολιτικό μηχανικό Παναγιώτη Κουΐνη και προσκομίζονται μετ’ επικλήσεως από τα καθ’ων, πιθανολογήθηκε ότι το αιτούν διαθέτει επαρκείς χώρους για την κάλυψη των αναγκών του, κάποιοι από τους οποίους είναι ανεκμετάλλευτοι και ενδεχομένως υπό κατάλληλη διαμόρφωση, όπως κατέθεσε ο μάρτυρας ανταπόδειξης Κωνσταντίνος Σαραντάκος, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για τη στέγαση των νέων υπηρεσιών του Επιμελητηρίου, σε κάθε δε περίπτωση η επίκληση λόγων άμεσης ανάγκης χρήσης του επιδίκου χώρου
λόγω των αυξημένων δραστηριοτήτων που πλέον έχει αναλάβει και των νέων υπηρεσιών που πρέπει να στεγαστούν, κρίνεται προσχηματική κατά τα ανωτέρω αναλυτικά εκτιθέμενα. Όσον αφορά το πρόγραμμα «Κατάρτιση και πιστοποίηση γνώσεων και δεξιοτήτων εργαζομένων στον Ιδιωτικό Τομέα» που πρόκειται να υλοποιηθεί στο Επιμελητήριο, δεν πιθανολογήθηκε ότι έχει οριστικοποιηθεί ο χρόνος υλοποίησής του, όπως άλλωστε κατέθεσε και η μάρτυρας απόδειξης Ελισσάβετ Τσαμαντά, διευθύντρια του Επιμελητηρίου, και κατά συνέπεια δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί επείγουσα περίπτωση για την απόδοση του επιδίκου χώρου προς χρήση του στα πλαίσια ενός προγράμματος που θα πραγματοποιηθεί στο μέλλον και δη σε χρόνο που δεν μπορεί ακόμη να προσδιορισθεί. Η ίδια ως άνω μάρτυρας δεν μπόρεσε να προσδιορίσει χρονικά ούτε το χρόνο δημιουργίας «Κέντρου Υποστήριξης Επιχειρήσεων» που πρόκειται να λειτουργήσει στο Επιμελητήριο (περί του θέματος αυτού κατέθεσε τα εξής : «Ο Νόμος έγινε το ’17 από κει και πέρα περιμένουμε τις υπουργικές αποφάσεις, δεν ξέρουμε εμείς το χρονοδιάγραμμα ακριβώς του Υπουργείου. Ο Νόμος βγήκε τον Νοέμβρη του ’17 και περιμένουμε τις υπουργικές αποφάσεις για να προχωρήσουμε αυτή την υλοποίηση»), Ο δε επικαλούμενος κίνδυνος διαπληκτισμών μεταξύ των Διοικήσεων των διαδίκων δεν αποτελεί, σύμφωνα και με τα εκτιθέμενα στη
μείζονα σκέψη της παρούσας, επείγουσα περίπτωση για να τεθεί σε προσωρινή λειτουργία η εξουσίαση του επιδίκου χώρου, ούτε θεωρείται ως επικείμενος κίνδυνος, κατά την έννοια του άρθρου 682 παρ.1 ΚΠολΔ. Τέλος, ο ισχυρισμός των καθ’ων ότι χρησιμοποιούν τον επίδικο χώρο με διάνοια δικαιούχων εμπραγμάτου δικαιώματος περιορισμένης προσωπικής δουλείας, άλλως και επικουρικά με διάνοια δικαιούχων επικαρπίας, πιθανολογείται ότι τυγχάνει αβάσιμος στην ουσία του, αναιρείται δε από το ίδιο το περιεχόμενο της με αριθμό πρωτ. 20/24-01-2018 απάντησης του Εμπορικού Συλλόγου Κορίνθου προς τον Πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ. του Επιμελητηρίου Κορινθίας, στην οποία ουδέν αναφέρουν περί δικαιώματος του να εξουσιάζουν το επίδικο ως οιονεί νομείς περιορισμένης προσωπικής δουλείας, άλλως επικαρπίας, αντιθέτως αναφέρουν επί λέξει τα ακόλουθα : «Θεωρούμε δεδομένη την ευαισθησία σας σε αυτό το θέμα και πιστεύουμε ότι ο χώρος που θα επιλέξετε για την μετεγκατάσταση του Ε. Σ. Κορίνθου εντός του Επιμελητηρίου, θα συνάδει με τη μέχρι σήμερα συνεργασία τόσων ετών που έχει το Επιμελητήριο με τον Εμπορικό Σύλλογο Κορίνθου». Εάν πράγματι
το καθ’ ου θεωρούσε ότι έχει παγιωθεί υπέρ αυτού πραγματική κατάσταση οιονεί νομής περιορισμένης προσωπικής δουλείας στον επίδικο χώρο, θα αντιδρούσε στην πρόταση του αιτούντος να εγκατασταθεί σε άλλο χώρο εντός του Επιμελητηρίου, ενώ από το περιεχόμενο του εν λόγω εγγράφου προκύπτει σαφώς ότι η μόνη επιφύλαξη που εξέφρασε το καθ’ ου ήταν ο χώρος μετεγκατάστασης του να συνάδει με την ιστορία του και την καλή συνεργασία μεταξύ των δύο νομικών προσώπων.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, εφόσον δεν πιθανολογήθηκε στην προκειμένη περίπτωση η ύπαρξη επείγουσας περίπτωσης ή επικείμενου κινδύνου που να δικαιολογεί τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων, γενομένου δεκτού του σχετικού ισχυρισμού των καθ’ ων, πρέπει οι υπό κρίση συνεκδικαζόμενες αιτήσεις να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμες, παρελκομένης της εξέτασης των λοιπών ισχυρισμών και ενστάσεων που νομίμως προέβαλαν τα καθ’ ων νομικά πρόσωπα διά προφορικής δηλώσεως του πληρεξουσίου τους δικηγόρου που καταχωρήθηκε στα πρακτικά, όπως αυτοί αναλύονται στο νομίμως κατατεθέν σημείωμά τους. Τα δικαστικά έξοδα των καθ’ων πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του αιτούντος λόγω της ήττας του (176 ΚΠολΔ).
Γ1Α ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
