Γράφει ο Α.Γ. Κουκουλάς
Στις 8 Μαϊου 1945, πριν από 69 χρόνια από σήμερα, οι Τρούμαν, Τσώρτσιλ και Ντε Γκώλ, ανήγγειλαν επισήμως στον κόσμο, την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας.
Οι επιζώντες διάδοχοι του Χίτλερ, που είχε αυτοκτονήσει στις 30 Απριλίου με τους Ρώσους στο κατώφλι της Καγκελαρίας, υπέγραψαν εκείνη τη συνθηκολόγηση η οποία εκμηδένιζε τη νομική υπόσταση της Γερμανίας, ως κράτους.
Η υπογραφή της άνευ όρων συνθηκολόγησης έγινε στις 8 Μαϊου 1945 (στις 2:41 μετά τα μεσάνυχτα της 7ης Μαϊου).
Γιαυτό και οι Δυτικοί γιορτάζουν σαν ημέρα της νίκης την 8η Μαϊου σε αντίθεση με τους Ρώσους, που την τιμούν την 9η Μαϊου, αφού με απαίτηση της Σοβιετικής ΄Ενωσης οι Γερμανοί υποχρεώθηκαν σε δεύτερη τελετή υπογραφής στο Βερολίνο (ώρα 0.43 της 8ης Μαϊου).
Αξιοπρόσεκτη η παρατήρηση του Μ. Κατσίγερα (Η Ευρώπη από τον πόλεμο στον μεταπόλεμο, Μάϊος 2005, 7 ημέρες Καθημερινή), ότι αυτή η διαφορά ημερομηνίας και δευτερευόντως οι αντιρρήσεις που προεβλήθησαν για τη συνυπογραφή και από Γάλλο πληρεξούσιο στο Βερολίνο, αντικατοπτρίζουν την αντιπαλότητα μεταξύ των νικητών.
Προσθέτει ο ίδιος: ΄Εκτοτε, τα ΄Εθνη της Ευρώπης και τουλάχιστον μέχρι το 1989 έζησαν ομαδοποιημένα σε δυτικά και ανατολικά, κατά τους από κοινού και τους ανά στρατόπεδα όρους των δύο μεγάλων νικητών, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής ΄Ενωσης αντιστοίχως.
Σε λίγες μέρες, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ίσως ο μόνος αντιστασιακός που θα παραστεί στη Νορμανδία για το γιορτασμό εκείνης της συμμαχικής νίκης εναντίον του άξονα, θα εκπροσωπήσει ένα ΄Εθνος που μέτρησε μισό εκατομμύριο νεκρούς στον πόλεμο, στην κατοχή και στην αντίσταση.
Ένα ΄Εθνος, που αντιστάθηκε 219 μέρες πριν καταληφθεί πλήρως εγείροντας το θαυμασμό «φίλων και εχθρών», αναγκάζοντας και αυτόν ακόμη το Χίτλερ να ομολογήσει ότι : «χάριν της ιστορικής αληθείας οφείλω να διαπιστώσω, ότι μόνον οι ΄Ελληνες, εξ όλων των αντιπάλων οι οποίοι με αντιμετώπισαν, πολέμησαν με παράτολμο θάρρος και ύψιστη περιφρόνηση προς το θάνατο».
Ας ρίξουμε μία ματιά σε κείνα τα γεγονότα, πολύ σύντομη ασφαλώς.
Ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος που άρχισε στις 7 Ιουλίου 1937 στην Ασία, την 1η Σεπτεμβρίου 1939 στην Ευρώπη και τελείωσε στις 2 Σεπτεμβρίου 1945, ήταν «η πιο εκτεταμένη γεωγραφικά και δαπανηρή σε πλουτοπαραγωγικούς πόρους, ένοπλη σύγκρουση στην ιστορία της ανθρωπότητας».
Θέατρο των επιχειρήσεων η Ευρώπη, ο Ειρηνικός Ωκεανός, η Νοτιοανατολική Ασία, η Μ. Ανατολή, η Μεσόγειος θάλασσα και η Αφρική.
Ηγετικά πρόσωπα: οι Τσώρτσιλ, Στάλιν, Ρούσβελτ (Αγγλία, Ρωσία, Αμερική) και από την άλλη πλευρά Χίτλερ, Μουσολίνι και Χιροχίτο (Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία).
Ωστόσο και κατά τη γνώμη μου και ένας ελληνικός λαός. Πάμπολλες οι αναφορές. Ακόμη και αυτός ο Μουσολίνι ομολόγησε(10.5.1941) ότι ο πόλεμος με την Ελλάδα απέδειξε, πώς τίποτα δεν είναι ακλόνητο στα στρατιωτικά πράγματα και ότι πάντοτε μας περιμένουν εκπλήξεις.
Απολογισμός σε ανθρώπινες ζωές:
Των συμμαχικών δυνάμεων πάνω από 14.000.000 στρατιώτες και πάνω από 36.000.000 πολίτες νεκροί.
Των δυνάμεων του Άξονα πάνω από 8.000.000 στρατιώτες και πάνω από 4.000.000 πολίτες νεκροί.
΄Ενας αριθμός-φρίκη 62.000.000 ανθρώπων που χάθηκαν.
«Καινοτομία» του πολέμου η ατομική βόμβα, το ολοκαύτωμα και ως αποτέλεσμα, πέραν των άλλων ο ψυχρός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ λόγω του ανταγωνισμού.
Σε ό,τι αφορά τώρα την Ελλάδα.
Η φασιστική Ιταλία επιτέθηκε στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1940. Τον Απρίλιο του 1941 με την εισβολή των Γερμανών, άρχισε η κατοχή της Ελλάδας που έληξε τον Οκτώβριο του 1944 με την αποχώρησή τους.
Η κατοχή επέφερε τεράστια δεινά. Οι ανθρώπινες απώλειες υπολογίζονται μεταξύ 300.000 και 700.000 αμάχων καθώς και 20.000 – 35.000 στρατιωτών.
Από την άλλη πλευρά, οι ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές, οδήγησαν σε πλήρη κατάρρευση την ελληνική οικονομία.
Η καταστροφή ολοκληρώθηκε με την επίταξη των πρώτων υλών και τροφίμων από τους κατακτητές. Αποτέλεσμα η εκτίναξη των τιμών, η εκρηκτική άνοδος του πληθωρισμού και η άνθηση της μαύρης αγοράς.
Περαιτέρω επιδείνωση επήλθε με τη χορήγηση κατοχικού δανείου στη Γερμανία.
Η έλλειψη ειδών πρώτης ανάγκης στο διάστημα 1941-1942 οδήγησε στο θάνατο 300.000 έλληνες.
Το Μάρτιο του 1942 τα εμπόλεμα μέρη συμφώνησαν για τη διανομή τροφίμων μέσω του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού.
Το φθινόπωρο του 1942 άρχισαν να έρχονται τα πρώτα φορτία τροφίμων στην χώρα πρώτα από τον Καναδά και μετά από την Αμερική.
Όμως ας μη διαφεύγει το γεγονός του μεγάλου λιμού που στοίχισε τη ζωή σε χιλιάδες έλληνες, με το ναυτικό αποκλεισμό που εφάρμοσαν οι ΄Αγγλοι αμέσως μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς.
Και δυο λόγια για την Νορμανδία όπου θα γιορτασθεί φέτος η νίκη.
Οι σύμμαχοι σε μία προσπάθεια να επισπεύσουν τον τερματισμό του πολέμου, στις 6 Ιουνίου 1944 πραγματοποίησαν απόβαση στη Νορμανδία της Γαλλίας ανατρέποντας τις προβλέψεις των Γερμανών για απόβαση κοντά στο στενό της Μάγχης. Στη Νορμανδία έγινε η μεγαλύτερη απόβαση όλων των εποχών. Παρόλο, που οι απώλειες ήταν σημαντικές για τους συμμάχους το αποτέλεσμα τους δικαίωσε, αφού σε λιγότερο από ένα χρόνο, σε συνδυασμό με την επέλαση των Σοβιετικών στο ανατολικό μέτωπο, έσφιξε τον κλοιό γύρω από τη ναζιστική Γερμανία.
