Αρχική Ν. Αχαΐας ΈΠΕΣΑΝ ΣΤΟ ΚΕΝΟ Έργα Εκατομμυρίων Ευρώ (;)

ΈΠΕΣΑΝ ΣΤΟ ΚΕΝΟ Έργα Εκατομμυρίων Ευρώ (;)

Η θάλασσα συνεχίζει να «τρώει» στη στεριά στις Ακτές του Κορινθιακού


Στις ακτές της Κορινθίας, της Αχαίας και τις Αιτωλίας τις τελευταίες δεκαετίες , λόγω της διάβρωσης των ακτών, εκτελέστηκαν τεχνικά έργα πολύ μεγάλων προϋπολογισμών που τα αποτελέσματά τους αμφισβητούνται τόσο από τις τοπικές κοινωνίες όσο και απο καθ’ ύλην αρμόδιους επιστήμονες « αναφέρει η Ομοσπονδία Οικολογικών Οργανώσεων Κορινθιακού Κόλπου «Η Αλκυών»

«Με αφορμή τα εντεινόμενα φαινόμενα διάβρωσης των ακτών που έχουμε σε Κορινθία, Αχαΐα , Αιτωλία και Φωκίδα και αξιολογώντας τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα των εφαρμοζομένων πολιτικών και στις τέσσερεις περιφερειακές ενότητες του Κορινθιακού Κόλπου, η ΑΛΚΥΩΝ θέτει το πρόβλημα σε νέα βάση και σας παρουσιάζει τις θέσεις της.
Στις ακτές της Κορινθίας, της Αχαίας και τις Αιτωλίας τις τελευταίες δεκαετίες , λόγω της διάβρωσης των ακτών, εκτελέστηκαν τεχνικά έργα πολύ μεγάλων προϋπολογισμών που τα αποτελέσματά τους αμφισβητούνται τόσο από τις τοπικές κοινωνίες όσο και απο καθ’ ύλην αρμόδιους επιστήμονες .
Αμφισβητείται η αποτελεσματικότητά τους σε βάθος χρόνου, η καταστροφή της μορφολογίας των ακτών όπως λειτούργησαν αυτές για χιλιάδες χρόνια, συντελούν σε νέες διαβρώσεις ακτών στις γειτνιάζουσες προς αυτές παραλίες.
Καταστράφηκαν στις περισσότερες περιπτώσεις για πάντα πολύτιμες αναπτυξιακά αμμώδης παραλίες μετατρέποντάς τες σε μέτωπα σκυροδέματος που σε πολλές περιπτώσεις διαβρώθηκαν με την σειρά τους παρουσιάζοντας τελικά μία παρακμιακή αντιτουριστική εικόνα.
Εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται τεχνολογίες που έχουν εγκαταλειφτεί προ πολλών δεκαετιών στις προηγμένες οικονομικά και πολιτιστικά χώρες.
Οι κοινωνίες του Κορινθιακού κόλπου στηρίζονται οικονομικά σε μεγάλο βαθμό στην αναπτυξιακή προοπτική του τουρισμού με ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Ποιες είναι οι βασικές αιτίες που διαβρώνονται οι ακτογραμμές του Κορινθιακού Κόλπου, όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί τα τελευταία επτά χιλιάδες χρόνια;
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι η ακτογραμμή διαμορφώνεται από το θετικό ισοζύγιο φερτών υλικών από την στεριά (ποτάμια, χείμαρροι) και το αρνητικό ισοζύγιο των υλικών που μεταφέρονται στον βυθό από τον κυματισμό της θάλασσας. Η απώλεια υλικού από τις ακτές ενισχύεται από την έντονη σεισμικότητα που υπάρχει στην θαλάσσια περιοχή του Κορινθιακού Κόλπου.

…Το έγκλημα συντελείται εδώ και τέσσερες δεκαετίες.
Το υλικό που φέρνουν οι χείμαρροι και τα ποτάμια από ψηλότερες περιοχές αναπληρώνει (μετά από αρκετές δεκαετίες) τα κενά του υλικού που αφαιρέσαμε και δεν φτάνει στις εκβολές για να αναπληρώσει το υλικό των ακτών που χάνεται προς τον βυθό. Όταν δε ποτάμια και χείμαρροι διακόπτουν οριστικά την λειτουργία τους λόγω φραγμάτων που οδηγούν μόνιμα το νερό σε άλλες κατευθύνσεις, η μεταφορά υλικού προς τις παραλίες διακόπτεται οριστικά (π.χ. εκβολές Μόρνου).

…Και το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι το εξής:

Θα συνεχίσουμε να βλέπουμε και να αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο αυτό με την αντίληψη του «κλεισίματος της πληγής » ή του « δως ημίν σήμερον» ικανοποιώντας «το κοινό αίσθημα για άμεση παρέμβαση» υποκύπτοντας στην ρηχότητα αυτών των θέσεων και κλείνοντας τα μάτια στην επιστημονική τεκμηρίωση και προοπτική;
Θα συνεχίσουμε, μέσω των εκπροσώπων μας, να υιοθετούμε τις προτάσεις των γνωστών συνεργασιών (μελετητικό γραφείο – Εργολάβοι) δαπανώντας χωρίς αποτέλεσμα δισεκατομμύρια ΕΥΡΩ;…».